Het avontuur dat ‘leven’ heet

Adventure is out there, it’s heading our way So grab your scarf and goggles, let’s fly! I’ve mapped out our journey, we’re up here to stay. A sunset is our home. A moonbeam we will own. My Spirit of Adventure is you! Nooit gedacht dat een big budget-animatiefilm me nog een wijze levensles zou bijbrengen. Wie op zoek is naar avontuur in het leven (iedereen toch?), niet vergeten: Laat je leven zélf het avontuur zijn.

Opstandig kapsel en andere frustraties

Mijn kapsel is opstandig! Van zodra het ook maar de minste vochtigheid voelt, begint het als vanzelf te krullen en te draaien, wordt het pluizig en is het natuurlijk niet meer om aan te zien. Blijkbaar ben ik ook de enige die daar last van heeft, want als ik dan rond me heen kijk, ziet ieders kapsel er onaangeroerd door regen uit. Wellicht zijn er nog wel andere mensen met zo’n opstandig kapsel als het mijne, maar die zijn natuurlijk nooit in de buurt als het míj overkomt. Andere kleine frustraties die me momenteel tergen: – de te luide muziek vanRead more

koffiemond

Mag ik even een vriendelijke oproep doen aan mijn koffiedrinkende medemens? Dank u voor uw aandacht… We drinken allemaal wel eens graag een tasje koffie. Als we een dipje hebben, als we het gevoel hebben dat we wat moe worden of als we gewoon iets willen drinken dat lekker bij ons stukje chocolade of ons koekje past, dan smaakt zo’n kopje koffie wel. Maar mag ik u er attent op maken, lieve koffiedrinker, dat u van koffie zowaar een koffieadem krijgt? “Een koffieadem” vraagt u? Ja, een koffieadem! Als u tegen me praat, nadat u zelfs maar één slok van uw kopje gedronken hebt,Read more

Eeuwige piekeraar

Ik pieker. Het is geen geheim, want vele mensen weten dit. Ik pieker over alles. Nu moet ik wel zeggen dat dat piekeren de laatste jaren drastisch is verminderd. Waar ik vroeger ook piekerde over kleine, onbelangrijke dingen, merk ik dat die kleine dingen me niet zo veel meer deren. De grote dingen, daar pieker ik nog wel eens over. Dan pieker ik over zaken als “waar wil ik met mijn leven naartoe?”, “Wat is mijn doel?”, “Wat wil ik doen?”. Vragen over het leven. Belangrijke vragen dus. Maar meestal kan ik zelfs zulke dingen ook goed relativeren. Terwijl ik in stilte nadenkRead more

Stof, stoffer, stofst

Dit zijn ze dan, de stofjes waar ik, als groentje op de naaimachine, spoedig een draagtas uit zal moeten fabriceren. Het resultaat valt hier hopelijk binnen enkele weken te bewonderen. Als ik al die blogs zie met patroontjes en mooi afgewerkte knuffels, rokjes, mini-jurkjes voor de kindjes, ga ik groen zien van jaloezie, maar beginnen mijn vingers toch ook al te tintelen om er nu eindelijk eens zélf aan te kunnen beginnen! Bij deze, in de startblokken…klaar…vertrekken maar!

Een dag in verrassende vrede.

Vreemd dagje vandaag, mijn laatste dag bij Standaard Boekhandel. Ik was al blij dat ik een blauwe hemel en een zonnetje zag toen ik deze ochtend de deur uitstapte. Dat grijze weer van gisteren was behoorlijk deprimerend! Zeker ook omdat mijn haar vies begon te worden, en ik door die drukkende “non-warmte” behoorlijk begon te zweten in mijn wollen jurkje. Maar genoeg over gisteren. Toen voelde ik me maar neerslachtig en nerveus voor wat nú voor me ligt. Vandaag voel ik me verrassend vredig. Mijn afscheidsfeestje van gisteren heeft mij ook echt een gevoel van afscheid en “dank-u-wel-ik-moet-nu-gaan-het-was-heel-fijn” gegeven. WatRead more

Hoe ik toch nog dingen afgewerkt krijg

Voor mensen die er al lang op wachten (niemand denk ik) … Hij is er eindelijk! Vanaf heden is het fotoboek van onze reis naar Finland en Sint-Petersburg een feit. Ik ben echt erg blij met het resultaat (met dank aan de niet geringe bijdrage van Albelli Fotoboeken). Bovendien is ook ons filmpje eindelijk volledig gemonteerd geraakt en ook nog eens op DVD gebrand. Wie deze documentatie in levende lijve aan inspectie wil onderwerpen, geeft maar een seintje. Maar wellicht zal ik het sowieso onder je neus duwen de volgende keer dat ik je zie… Alvast mijn excuses voor een lichteRead more

Kleine meisjes worden groot

Omdat mijn nichtje maar één keer 2 jaar wordt, waag ik mij (uitzonderlijk) aan een streepje poëzie. Als vlindertjes slapen,en sterren ontwaken,ben jij de mooiste en helderste Ster.Die fonkelt en schittert,en goudkleurig glittert,die waakt over ons in de donkere nacht. Dus daarom een kusje (en wie weet wel een zusje?)voor een heel bijzondere meid. Gelukkige verjaardag Sterre!xxx

Een leven op orde

Ja, ik weet het! Het is té lang geleden dat ik hier nog iets schreef. Enkele mensen hebben mij er zelfs al attent op gemaakt. En ja, daar heb ik zelf voor gezorgd. Ik heb jullie immers opgedragen om achter mijn veren te zitten. Kwestie van wat externe druk te hebben, dacht ik toen. Maar blijkbaar mist dit soort van externe druk zijn doel. En wat dan nog! Waarom moet ik hier trouwens enkel maar schrijfoefeningen maken, bedacht ik me plots. Waarom moet ik überhaupt schrijven?! Ik heb immers geen ambities om een gepubliceerd auteur te worden! Van zoiets durfRead more

3 2 1 Schrijf!

Ik heb ontdekt aan mezelf dat ik dingen die ik mezelf opleg niet lang volhoud. Zo lijk ik mezelf er niet toe te kunnen brengen om op geregelde tijdstippen naar de fitness te gaan (waar ik tenslotte elke maand een niet al te min bedrag voor betaal). Wat vreemd is, want als ik wél ga, voel ik me fitter, gezonder en ja, ook een beetje trots op mezelf. Zo houd ik het bijvoorbeeld ook niet lang vol om mijn bed kledingvrij te houden. Om één of andere reden verzamelt zich om de zoveel tijd een gigantische kledingberg achteraan op mijnRead more