Over al de rest

Huil maar niet. Of net wel?

- Evi 3 Comments

September was geen leuke maand. Het resulteerde in die huilbui in de auto op weg naar school, die ik later nog eens overdeed op diverse locaties. Verschillende mensen spraken me daar trouwens op aan. “Gaat het met je?” “Veel sterkte.” “Oei toch!” Het verwarmde mijn hart. Tegelijk vond ik het bijna overdreven. Iedereen huilt toch? Iedereen heeft het toch eens moeilijk? Zo erg is het allemaal niet, huilen lucht zelfs op. De bezorgdheid is lief, maar ook niet echt nodig. Gisteren luisterde ik naar de podcast van Radio Mama, die over ‘onvoorwaardelijke communicatie’ met Maja Vande Velde en ontdekte ikRead more

En toen huilde ik in de auto
op weg naar school

- Evi 3 Comments

Het was een lastige week geweest. Onze kat Mimi verdween spoorloos op een zondag. Ze was naar buiten gegaan en de ochtend erop zat ze niet zoals gewoonlijk aan het badkamerraam. Ze is al meer dan een week weg. Het was een droevig weekend geweest. De afscheidsdienst van een kleine held had er serieus bij mij op ingehakt. Ik had gehuild, maar voelde me geen rechtmatige eigenaar van de tranen, want het was niet míjn verdriet. Zelfs al leefde ik intens mee met zijn mama en papa. Het was een moeilijke nacht geweest. Ik was serieus verkouden. Snot en eenRead more

Hoe mijn perfectionisme me belet om te schrijven

- Evi 6 Comments

Mijn nieuwe voornemen: eerlijker bloggen. Niet perse persoonlijker, want de grens tussen wat te delen en wat niet blijft een serieuze dobber. Nee, eerlijker bloggen. Bijvoorbeeld over waarom ik hier minder schrijf dan ik zou willen. De hele bestaansreden van deze blog is juist dat ik kan schrijven. Er staat niet voor niets evischrijft.be bovenaan in jouw adresbalk. En toch schrijft Evi bijna niet. Het probleem is dat Evi nogal perfectionistisch is. Evi wil namelijk enkel op de publiceerknop klikken als ze denkt dat haar stukje volledig klopt. Qua taal en spelling en qua clou met het juiste evenwicht tussenRead more

As we speak #2

- Evi 3 Comments

In mijn poging om terug meer te gaan bloggen, haal ik een oude rubriek hier van onder het stof. Mijn laatste As we speak dateert al van 2015… ahum. Niet getreurd, bij andere bloggers vind je deze rubriek wél op regelmatige basis (lees maar bij Tales from the crib, bij Nenoo, bij Fiekefatjerietjes of bij Evi’s Journey). Lezen in Nadat ik vorig jaar terug als een speer aan het lezen ben geslagen, viel het in het najaar wat stil en vond ik geen boek waar ik mezelf in kon verliezen. Toch haalde ik in 2018 mijn (bescheiden) Goodreads-doel van 12 boeken.Read more

Groene vingers gezocht

- Evi Leave a comment

Mijn mama zal het niet graag horen, maar ik heb haar groene vingers niet van haar geërfd. Dat wist ze al wel, nadat ze talrijke keren mijn voortuin van onkruid en wildgroeiende planten moest ontdoen of volledig weggekwijnde bloemetjes uit mijn bloembakken moest bevrijden. Als ze op bezoek komt, hoor ik haar al van ver aankomen, want ze staat eerst wat in mijn kleine voortuin te jammeren over de ongelukkige staat van mijnen hof. Het is jammer dat ik geen groene vingers heb, terwijl ik ze zo graag wil! Echt, ik probeer het wel hoor. Af en toe krijg ikRead more

YNAB zoals het niet moet

- Evi Leave a comment

Sinds april 2017 ben ik een verwoed YNAB’er. Ik begon er eigenlijk mee omdat ik een poetsvrouw wou, maar niet zeker was of daar financieel genoeg ruimte voor was. Die poetsvrouw is er nog steeds niet, maar YNAB is gebleven. Blijkt dat ik mijn geld toch nog liever aan andere dingen uitgeef. Dat het hier niet altijd spik en span is, neem ik er dan wel bij. Voor wie YNAB niet kent, dat is een budgetbeheertool waarmee je elke euro die binnenkomt een doel geeft. Zo kan je je beter voorbereiden op komende rekeningen, heb je een gedetailleerd overzicht vanRead more

Een nieuw jaar en al wat daarbij komt kijken

- Evi Leave a comment

Een nieuw jaar, een nieuwe look voor mijn blog. Ik verhuisde mijn blog naar een andere webhost en was al een tijdje aan vernieuwing aan het denken, dus het was het moment. Het stimuleert me misschien om terug wat frequenter te gaan bloggen, want het laatste half jaar viel hier weer niet zoveel te beleven. Eerlijk, ik vind dat “gelukkig nieuwjaar” helemaal niet zo tof. Steevast zit ik op 1 januari te huilen onder een dekentje en dat was in 2019 niet anders. Januari maakt me sowieso neerslachtig. Het najaar is altijd gevuld met leuke dingen en fijne vooruitzichten (deRead more

De geur van peterselie

- Evi 6 Comments

Veel van mijn herinneringen hangen vast aan geuren. Mijn langetermijngeheugen is lek, maar mijn visueel en mijn olfactorisch geheugen, daar steunt mijn gehele leven op. Ik heb nog al mijn oude parfumflesjes en word bij het ruiken ervan meteen terug gekatapulteerd naar de betreffende periode dat ik dat parfum droeg. BAM. Opeens ben ik terug 14 en smoorverliefd op die jongen die ik niet eens kende, maar alleen vanop een afstandje bewonderde. Als ik een kaarsje uitblaas, een gegeven dat zich nochtans sindsdien vaker heeft voltrokken in mijn volwassen leven, maar BAM, het is terug kerstavond in de nineties. MijnRead more

Dit was juni

- Evi Leave a comment

Enkele jaren geleden maakte ik op Instagram op het einde van elke maand een fotocollage van negen foto’s die ik die maand had genomen. Het liet me even stilstaan bij wat me blij (of eventueel minder blij) had gemaakt die maand en ik merk nu, drie jaar later, dat het een fijn geheugensteuntje is aan wat zich toen in mijn leven afspeelde. Ik heb namelijk een heel slecht geheugen. Elk jaar hebben we een reünie met enkele mensen uit de middelbare school en de verhalen die daar verteld worden over vroeger, awel, ik herinner me daar bijzonder weinig van. ZondeRead more

The happiness tag

- Evi 5 Comments

Zo gaat dat tegenwoordig in blogland, je ziet ergens een leuke tag opduiken met allerlei vragen die peilen naar de innerlijken mensch van den blogger en als je het zelf voelt kriebelen om die vragen te beantwoorden, dan doe je dat gewoon op je eigen blog. Ik vond deze happiness tag bij Nenoo, een blog die ik nog maar een paar maanden geleden ontdekte, maar waar ik sindsdien altijd happy van word. Het is dan maar zo gepast om de happiness tag over te nemen van Elke. Hier gaan we. Van welk eten word jij blij? Eigenlijk word ik gewoonRead more