In mijn poging om terug meer te gaan bloggen, haal ik een oude rubriek hier van onder het stof. Mijn laatste As we speak dateert al van 2015… ahum. Niet getreurd, bij andere bloggers vind je deze rubriek wél op regelmatige basis (lees maar bij Tales from the crib, bij Nenoo, bij Fiekefatjerietjes of bij Evi’s Journey).

Lezen in

Nadat ik vorig jaar terug als een speer aan het lezen ben geslagen, viel het in het najaar wat stil en vond ik geen boek waar ik mezelf in kon verliezen. Toch haalde ik in 2018 mijn (bescheiden) Goodreads-doel van 12 boeken.

In januari van dit jaar begon ik te lezen in de eerste van de Napolitaanse romans van Elena Ferrante, omdat ik een trailer zag van de verfilming die ze op Canvas zouden uitzenden. Dat zag er echt iets uit voor mij, maar ik wou eerst het boek lezen. Ik dacht dat de serie een verfilming was van alle vier de boeken en vond het jammer dat ik niet alle boeken zou kunnen lezen voordat de reeks van start ging. Maar toen bleek My Brilliant Friend enkel de verfilming van het eerste boek (had ik moeten weten omdat het de titel van het EERSTE boek was…).

De tv-serie zelf zag ik uiteindelijk (nog) niet, omdat ik graag wat tijd laat gaan over het lezen van een boek en de verfilming ervan. Maar Elena Greco en Lila Cerullo hebben me wel helemaal in hun ban, want ondertussen ben ik al halfweg het derde boek.

Kijken naar

Op Netflix keken we naar After Life van Ricky Gervais. Dat was er boenk op. Ook een paar (romantische) komedies waarbij je even verstand op nul kan zetten en waar we eigenlijk nogal van genoten (Isn’t It Romantic, The Perfect Date en To All The Boys I’ve Loved Before, waarbij deze laatste echt een aanrader is ondanks het hoge highschoolgehalte).

Nadat iedereen het al heeft gezien, zijn wij nu ook begonnen met De Dag. Het is zijn lof meer dan waard, maar tegelijk heb ik toch meer genoten van Studio Tarara. Ge moogt gerust zijn. Meer van dat op de Vlaamse televisie! Verder keken/kijken we naar Rond de Noordzee, Down the Road, Blind Gekocht en hebben we er allebei geen idee van wie De Mol zou kunnen zijn.

Met Game of Thrones wachten we nog even tot er wat meer afleveringen beschikbaar zijn, zodat we dat kunnen bingewatchen en niet telkens een week moeten wachten…

Ja, ik ben best een tv-junkie. Alleen iets te weinig films gezien de laatste tijd.

Genoten van

Ons fietstochtje tussen de bloesems in Limburg. In een opwelling reserveerden we ’s ochtends online fietsen bij Fietsparadijs Limburg en in de namiddag reden we tussen de glooiende landschappen rond Borgloon. Emil fietste met zijn eigen fiets en had op het einde van dag zomaar eventjes 35 km in de benen. Een held, die zoon van mij. Hij heeft een betere conditie dan ik, want ik was op het einde van de dag moe terwijl hij vroeg “Gaan we nog wat fietsen?”.

Proberen om

Terug meer te gaan bloggen dus. En ook om de vakantie heelhuids door te komen. Ik moest dan wel gaan werken en was niet voltijds bij de kinderen, maar vakanties doen iets met mijn kroost. Vooral Emil weet met zijn energie dan geen blijf. Er wordt veel ruzie gemaakt, ze willen niet in hun bed op hun normale uur en we lopen op de tippen van onze tenen. Naar buiten gaan is dan altijd de redding om de gemoederen te bedaren.

Uitkijken naar

De verbouwing, waar we in de komende maanden echt werk van willen beginnen maken. We gingen al naar de bank en laten nu enkele architecten komen om te kijken wat er mogelijk zou zijn en met wie we de beste klik hebben. De werken zelf zouden we pas volgend jaar willen laten beginnen, maar ik droom al volop weg en weet terwijl niet wat haalbaar is en wat wel. En kunnen we hier wel blijven wonen als we eraan beginnen? En zou ons budget voldoende zijn voor ook een nieuwe badkamer? En en en…