Vorige week werd Emil 4 maanden oud! Nu heeft hij ontdekt dat hij met zijn stem hoog, laag, stil en luid kan gaan en dat test hij dan ook graag (heel grappig!). Grijpen lukt al goed en het liefst van al zit hij zo vaak mogelijk, met wat steun, rechtop. Liggen is voor baby’s, weet je wel…

Drinken aan de borst gaat niet altijd even vlotjes meer, want hij is snel afgeleid en duwt zich soms helemaal van me af. Met een pijnlijke schouder (te veel baby-lifting?) is zo’n worsteling met een 6 kg zware baby niet altijd een pretje. Maar toch geven we de borstvoeding nog niet op!

Binnen een weekje ga ik terug werken (en bijgevolg véél wenen omdat ik Emil moet achterlaten!) en blijf ik nog borstvoeding geven. Oorspronkelijk was ik dat niet van plan en wou ik, als ik terug aan het werk ging, nog wel ’s morgens en ’s avonds borstvoeding geven, maar niet meer overdag. Toen het echter tijd werd om te beginnen afbouwen voelde dat zo tegennatuurlijk dat ik me een paar dagen nadien een eigen kolf ben gaan kopen (bye bye prehistorische melkmachine van de CM!) en melk in de diepvriezer begon te stoppen. De kans dat mijn melkproductie volledig stil zou vallen was me ook een beetje te groot.

Het valt me echter wel op hoe zeldzaam het is dat mama’s met de borstvoeding doorgaan als ze terug gaan werken. In de crèche (met 3 babygroepen) hadden ze onlangs ocharme één mama gehad die borstvoeding gaf en op het consultatiebureau van Kind & Gezin wensten ze me proficiat ‘omdat ik het zo lang had volgehouden’, terwijl dat voor mij gewoon het meest evidente lijkt. Veel mensen zijn van mening dat borstvoeding geven wel ok is, maar als je moet gaan werken, is het toch tijd geworden om te stoppen. Ik heb helemaal niets tegen mensen die stoppen als ze gaan werken, want ik snap wel dat dat niet altijd makkelijk is (en wie weet hoe lang hou ik het zelf wel vol?), maar ondanks de promotie voor borstvoeding voel ik me nu echt in de minderheid. Tja, excuseert u mij, ik ben een echte voorvechter van borstvoeding geworden terwijl ik vroeger altijd dacht dat ik dat nooit ging geven! Het is gewoon het beste voor je baby, het versterkt de band en het voelt gewoon het beste… Maar iedereen is uiteraard vrij om zelf keuzes te maken, laat ik dat er even aan toevoegen…

Wat de borstvoeding in combinatie met werk gaat geven zullen we wel zien. Ik maak me meer zorgen over Emil die sinds kort de fles met afgekolfde melk weigert. Allerlei trucjes hebben we al geprobeerd, maar tevergeefs, hij wordt steeds bozer op de fles. Mja, hij zal zichzelf wel niet (te veel) uithongeren in de opvang zeker? Hij kán drinken van de fles, want deed dat ervoor wel zonder problemen, maar wíl het nu gewoon niet meer… Als iemand nog extra tips heeft, altijd welkom! Het is dringend…

Vorige zondag mocht Emil ook voor de eerste keer paaseitjes gaan zoeken bij zijn oma en opa. Hij vond het wel een beetje raar dat hij de tuin werd rondgedragen terwijl iedereen naar hem keek. Moeilijk te geloven dat hij volgend jaar zélf door de tuin kan lopen om eitjes te gaan rapen…

Dan is het nu nog wat genieten van onze laatste week samen en er niet te hard aan denken hoe hard ik hem ga missen. Ik heb daar al menig slapeloze nacht door beleefd. Nu ja, dat is iets waar alle mama’s door moeten zeker? Kom, dat ik er maar snel vanaf ben…