Vorige zaterdag verlieten we Zweden en trokken naar Vejle in Denemarken. Daar vonden we op het internet een mooi huis waarvan we eerst dachten dat het een vakantiehuis was, maar wat het echte woonhuis van een gezin bleek te zijn. Overal hangen hier foto’s en tekeningen van de kinderen aan de muren, hangen er onbekende geuren en voel je dat hier geleefd wordt. De eerste twee dagen vond ik het wel een beetje vreemd om in het huis van iemand anders te zitten, alsof we binnendrongen in hun leven. Ondertussen spreken we al van ‘ons huis’, want het is hier geweldig! Gelegen tegen een heuvel met uitzicht over een meertje, witte muren, houten vloeren, Deens interieur en veel (en mooi) speelgoed voor de kinderen (en een trampoline in de tuin!).
Zondag regende het een hele dag, dus afgezien van een tripje naar de supermarkt bleven we binnen. De vermoeidheid begint bij iedereen wat parten te spelen, dus dat was even nodig. Al was het voor Emil blijkbaar niet genoeg, want de dag erna gingen we naar Den Gamle By, een openluchtmuseum in Aarhus, en bereikte hij zijn dieptepunt van deze vakantie. Hij wou niet stappen, hij wou een lolly, hij wou een ijsje, hij wou in de buggy, hij wou op onze schouders zitten … en bij de minste weerstand waren er tranen en ook wat getier. Veel blikken van omstaanders ook, want Marie was ondertussen ook moe en kon niet in slaap geraken, dus stonden we daar met twee weners. Zucht.
Den Gamle By zelf was best mooi, maar ontzettend druk. Het was over de koppen lopen en aanschuiven om de huisjes binnen te gaan. De geplaveide wegen zijn heel charmant, maar wel een marteling om een buggy over te duwen. Je begint je reis langs huizen van voor 1900, daarna is er een stukje uit 1927 en ook een gedeelte uit 1974. In bijna elk huis kan je binnen een kijkje gaan nemen (incl. akelige poppen). Ik vermoed dat het best leuk is als je het op je gemakje kan verkennen, al moet je die andere toeristen er wel bijnemen natuurlijk.
Voor ons was het vooral erg vervelend met een tierende kleuter en een baby in een buggy, zodat we altijd om beurten eens moesten gaan kijken. Dat werden we beu, dus trakteerden we onszelf op (heerlijke) boterkoekjes met chocolade, lieten Den Gamle By voor wat het was en trokken de stad in. Het ARoS museum was jammer genoeg gesloten op maandag, maar daarvoor gaan we donderdag terug, want we willen absoluut de Rainbow Walk op het dak doen. Wordt dus vervolgd.
Aarhus is culturele hoofdstad van 2017, maar buiten de posters die we daarvan overal zagen, hebben we er verder niet echt veel van gemerkt. Ze doen blijkbaar wel concerten, maar daar heb je als dagjestoerist niet echt veel aan. Nu ja, dat hoefde ook niet echt, want we moesten de stad weer in sneltempo verkennen. Een bezoekje aan de speelgoedwinkel had Emil wel terug in een goede bui gekregen. En hij had zelfs niets afgeluisd… Hij liep doorheen de winkel en zei over alles “dit hebben wij nog niet hè?”, maar liep daarna terug verder. Sterk… Hij wou wel een ijsje, maar dat vonden we niet meteen. Het was wel het perfecte excuus om hem doorheen de stad te loodsen, want we moesten op zoek naar een ijsje, ah ja! Zo ontdekten we wel de gezellige Aboulevarden, waar ze de oude waterwegen enkele jaren terug opnieuw hebben vrijgemaakt en waar nu restaurant na restaurant een gezellig terrasje aan het water heeft geïnstalleerd. Aan ons was het niet besteed, maar wie, op een mooie zomerdag, zonder kinderen (of met oudere, gehoorzame kinderen) gezellig op restaurant wil gaan, zoek niet verder, maar kom naar hier.
Observaties
- Denen zijn gezonde mensen. Je vindt hier heel vaak broodjesbars die ook een saladebar hebben, waar je een salade to go kan samenstellen.
- Denen lijken ook een beetje beschaamd om hun industrie. De lange fabrieksschoorstenen die je hier wel vaak in het landschap tegenkomt, zijn allemaal in het blauw geverfd, om ze niet te hard te laten opvallen tegen de blauwe lucht (mocht die er zijn).
- We vonden hier in Vejle een bakker met superlekker brood. Brood dat ongesneden blijft, want dat doet de Deen gewoon zelf thuis (en dan nog liefst in van die dikke sneden).
