Op zoek naar?

‘Liefste mama, jij bent de allerliefste mama van de hele wereld.’ Emil wil nog niet gaan slapen en is terug uit zijn bed gekomen. Al voor de tweede keer. De eerste keer had hij nog iets ‘nodig’ en toen ik hem vroeg wat dat dan was, aarzelde hij en keek naarstig rond op de grond in de hoop dat zijn blik op iets zou vallen dat zijn rebellie zou verantwoorden.

Nu staat hij voor me en probeert me te paaien met mooie woorden. Ik zucht. Dat momentje dat we kinderloos zijn ’s avonds heb ik even nodig om me te kunnen ontspannen. Om de volgende dag weer de mama te kúnnen zijn die ik graag wíl zijn.

Ik weet wat Emil zoekt en wat hij niet kan vinden op de grond. Hij zoekt verbinding. Hij wil weten dat we er voor hem zijn en dat we blij zijn dat hij er is, al zou hij dat zelf niet zo kunnen verwoorden. Daarnet had ik het hem nog gezegd toen ik even bij hem in bed was gaan liggen. Maar ik weet nu ook dat hij, ondanks zijn hoge mate van zelfstandigheid, meer verbinding nodig heeft dan een ander kind en dat het niet genoeg is om het één keer te zeggen.

Vroeger zou ik gedacht hebben dat hij me aan het uitdagen was of iets wou uitlokken, die gedachten mede gevoed door mijn eigen ongeduld en mijn eigen behoefte aan rust na een lange dag.
‘Altijd íets met jou’, zouden we zeggen, en eigenlijk is dat best gemeen.

Temperamentvol, maar niet lastig

Nu weet ik gelukkig beter. Nu weet ik dat als we zeggen dat hij ‘wild’ of ‘druk’ is, we beter ‘onstuimig’ of ‘energiek’ kunnen zeggen. Hij is niet koppig of tegendraads, hij heeft gewoon een sterke wil. Nu weet ik dat ik hem niet kan veranderen en dat ook niet hoef te doen. Hem aanvaarden zoals hij is en meegaan in wat hij zelf wil en nodig heeft vermindert de conflicten. Machtstrijd is tijdverspilling.

Het enige wat ik moet doen is hem ruimte geven om te mogen groeien, om fouten te maken, om hem zelf controle te laten behouden. Zelf ook kunnen toegeven dat ik fout was en hem beloven het volgende keer beter te proberen doen. En hem helpen een manier te vinden hoe hij met die wervelwind in zichzelf moet omgaan. Hoe, dat weet ik nog niet, maar we zullen het samen ontdekken.

Vandaag wordt hij zes. Mijn kleine jongen die vijf keer per dag aan me vraagt of ik boos op hem ben, omdat ik zo streng praat. Aandachtspuntje voor mezelf, want ook ik heb net zoals hij nog wat te leren in het beheersen van mijn emoties. We helpen elkaar, lieve jongen van me, we komen er wel.

Fijne verjaardag liefje. Ik ben blij dat je er bent.

Maar nu moet je echt in je bed.