Enkele jaren geleden maakte ik op Instagram op het einde van elke maand een fotocollage van negen foto’s die ik die maand had genomen. Het liet me even stilstaan bij wat me blij (of eventueel minder blij) had gemaakt die maand en ik merk nu, drie jaar later, dat het een fijn geheugensteuntje is aan wat zich toen in mijn leven afspeelde. Ik heb namelijk een heel slecht geheugen. Elk jaar hebben we een reünie met enkele mensen uit de middelbare school en de verhalen die daar verteld worden over vroeger, awel, ik herinner me daar bijzonder weinig van. Zonde eigenlijk. Zonde ook dat ik gestopt ben met die Instagramoverzichtjes. Maar wacht, de laatste dateert van eind september 2015. Dat was het moment dat ik pas zwanger was van Marie en de misselijkheid en vermoeidheid hun intrede deden. Juist…

Misselijk ben ik nu niet meer, vermoeid nog wel een beetje (verandert dat ooit nog?), maar verder zijn er geen redenen om die goede gewoonte niet gewoon terug op te pikken. En waarom niet meteen ook op mijn blog, als ik dan toch bezig ben. Mijn toekomstige ik, die tegen dan alles vergeten zal zijn, zal me dankbaar zijn. Een nieuwe rubriek dus over de grote en kleine dingen om niet te vergeten. Dit was juni, gouden randjes en al.

• Marie begon de maand met een valpartij in de crèche waardoor ze thuiskwam met een dikke bovenlip. Telkens ze iets at of dronk zei ze “Auw, pijn”. Best zielig, maar zo’n lip geneest gelukkig snel en op haar tweede verjaardag was er al bijna niets meer van te zien.
• Op haar verjaardag zelf gingen we naar kinderboerderij Barelhoeve in Bornem. Je kan een net tweejarige immers geen groter plezier doen dan naar de diertjes te gaan kijken. Vooral de koeien maakten indruk, maar toen ze een koekje had gekregen riep ze vooral “nee” naar de koe in kwestie die iets te lang naar haar had gekeken. Er was zelfs een opgestoken (wijs)vingertje bij. Koekjes worden niet gedeeld.
• Een week na haar verjaardag hadden we een feestje bij ons thuis voor de familie. Omdat ze iets met konijnen heeft en altijd enthousiast wordt als ze er eentje tegenkomt in een boekje, wou ik een konijnenfeestje voor haar geven. Inclusief bloemetjes en konijnenbeeldjes en eetbare konijnenstaarten en konijnenkeutels en papieren bordjes die ik samen met Emil had geknutseld. * Aaah Pinterest, ik hou van jou! * Uiteindelijk was het zo warm dat we het hele gezelschap in onze tuin propten. Het was gezellig!
• De wederhelft ging op mannenweekend in de Ardennen en ik had het beste plan ter wereld: ik vroeg mijn schoonouders of de kinderen niet mochten komen logeren. Dat vinden ze altijd leuk en ik had het rustigste weekend dat ik in jaren heb gehad. Op het gemakje kuieren door de stad, beetje shoppen, een middagdutje, in mijn boek lezen, een serie kijken en ja, ook wel wat huishoudelijke klusjes die al een tijdje waren blijven liggen. Ik sprak met niemand af dat weekend om eens echt alleen te zijn. Iedereen zou dat af en toe eens moeten doen. Heerlijk! Het huis was proper en bleef ook zo. Tot iedereen terug thuiskwam natuurlijk.
• Niemand ontsnapte deze maand aan de Rode Duivels-gekte en hoewel ik niets heb met voetbal, vind ik zo’n WK of EK toch altijd wel gezellig. De sfeer in de straat zo net voor een match van de Rode Duivels, de vlaggen overal, het heeft iets. We gingen zelfs eens kijken op groot scherm (nu ja, de mannen keken op groot scherm, de vrouwen entertainden de kinderen). Emil en Marie doen mee op school en in de crèche, al weten ze begot niet waarom.
• Elke woensdag ga ik samen met Marie, Emil afhalen van school. Voordat we de school binnengaan wil Marie niet stappen, echt NIET! Maar van zodra ze haar broer ziet verschijnen wil ze op de grond, steekt ze haar handje uit en wandelen die twee zo samen naar de auto. Ik zei het hier al eens, dat ik dat een mooi zicht vind en ik krijg daar dus niet genoeg van hè. Vroeg of laat is het toch boel hoor, maak je geen illusies.
• Juni gaf me al een serieus vakantiegevoel met een paar dagen hoge temperaturen en zwempartijtjes in het minizwembadje in onze minituin. Ik ben niet zo voor hoge temperaturen, maar kom, ’t is goed, ik kan het nog aan!
• Het schooljaar is alweer voorbij zeg… Net zoals vorig jaar zette ik de wederhelft aan het werk om confituur te maken (want hij doet dat graag) en stal ik een pot voor Emils juf. Ideetje heb ik van Pinterest, of wat had je gedacht? In september heb ik een kleuter in de derde kleuterklas! Wtf!? Maar yes, twee maanden geen brooddoos maken!