Het was nog eens lang geleden dat ik een lijstje maakte met Emils uitspraken. Welgeteld een jaar! Ideaal moment dus om de leukste uitspraken van het afgelopen jaar eens op een rijtje te zetten.
- ‘Mijn voet doet pijn, want die wil niet mee stappen.’
- ‘Wie zijn die mensen uit het circus?‘ We reden met de tram door de Joodse buurt op zaterdag (denk ‘sabbat’, ‘pijpekrullen’ en ‘grote zwarte hoeden’).
- ‘Ik heb een protje gelaten in mijn mond‘. Een boertje dus.
- Ik: ‘Heb jij al eens een monster gezien?‘. Hij: ‘Neee! Dat weet jij toch …‘
- ‘Ik kan alleen monsters tekenen‘. Toen ik hem vroeg om een huis te tekenen.
- ‘Daar zitten drie dieren in. Een paard, een koe en een monster.’ Ik begin een patroon te zien …
- ‘Later als ik groot bent word ik ook een mens.’ Ik: ‘Maar jij bent al een mens hoor. Jij bent een kindje en mama is een volwassene.‘ Hij: ‘Maar mama, ik ben toch ook gewassen?‘
- ‘Mama, mag ik op jouw poep schilderen?‘, ‘Euh nee, waarom?‘, ‘Omdat ik dat nog nie gedaan heb‘. Er zit een zekere logica in …
- ‘Hey, ik ben toch geen handdoek!‘. Toen ik wat druppels water op hem morste.
- ‘Ik heb nog een ster gezien. Het donker is die vergeten‘. Hij was in een poëtische bui.
- Terwijl hij op het toilet zat: ‘Maar mama, kaka is toch sterker dan papier hè?‘. Hij was niet in een poëtische bui.
- ‘Ik ben gegroeid! Hoeveel kilometer ben ik nu?‘
- ‘Spreekt iemand op jouw werk bonjour?‘. We hadden het thuis over andere talen gehad, omdat ik wel eens de mamadooddoener ‘Spreek ik soms Chinees?!’ gebruik. Ik hoor mezelf trouwens hoe langer hoe meer van die klassiekers roepen (‘Kijken met je ogen, niet met je handen!’, ‘Ben jij jouw oren soms op school vergeten?’ en van die dingen). Het moest er eens van komen …