Emil spreekt #3

Terwijl zijn zus aan het oefenen is om te kruipen, breidt Emil zijn woordenschat elke dag uit en maakt hij hoe langer hoe meer volwaardige zinnen. Soms antwoordt hij niet als ik hem een vraag stel, soms antwoordt hij iets onsamenhangends, maar soms kan ik ook al echt een gesprek met hem hebben. Zo vertelde hij me deze ochtend dat Aurore (een meisje van zijn klas) was gevallen op de trein op de speelplaats en dat ze pijn had aan haar neus. Dat haar mama haar op dat moment een plakker kwam geven (dixit Emil) lijkt me twijfelachtig, maar kom,Read more

Emil spreekt #2

Hij is er eigenlijk laat mee begonnen, met dat praten. Toen hij anderhalf was kwam er voor het eerst een voorzichtige ‘bal’ uit zijn mond, gevolgd door het immer populaire ‘auto’. Daarna was het best enige tijd wachten op meer woorden en langere zinnen. Vanaf zijn tweede verjaardag kon hij zich voldoende uitdrukken om duidelijk te maken wat hij wou, maar sinds hij naar school gaat in september gaat zijn woordenschat er vlotjes op vooruit. Bij momenten hoor ik hem echt zijn best doen om zijn woorden te zoeken, ze in een zin te zettenĀ en ze zo goed mogelijk uitRead more

Emil spreekt (nog niet) #1

Mijn mama zei het ook al dit weekend. Er is iets veranderd aan Emil. Opeens begrijpt hij zoveel meer. Woorden zijn er dan misschien nog niet, maar er worden al wel conversaties gevoerd in brabbeltaal, met intonatie en wijzende vingertjes in de verte. Soms brabbel ik wat terug in zijn eigen taaltje en moet hij daarom lachen. Ik vermoed dat ik dan grappige dingen zeg. Maar we merken wel dat hij steeds beter reageert op de dingen die we zeggen: ‘Gaan we iets eten? Ga dan maar in je stoel zitten’. (Loopt naar zijn eetstoel en pakt de rand vast) ‘Ga jeRead more