gepeins

De eeuwige strijd met het kapsel

- Evi 2 Comments

Mijn kapsel en ik zijn nooit echt de beste vrienden geweest. In mijn jonge jaren experimenteerde ik al wel eens met heel lang, heel kort, krulletjes (aka ‘de poedel’) of een kleurtje, maar nooit met veel succes. Sinds een aantal jaren weet ik dat ik het best kies voor het kapsel uit mijn kindertijd: de halflange bob mét froefroe. Niet te veel opgeknipt, want dan steekt dat alle kanten uit. Ik heb zo’n weerborstel in mijn haar waardoor dat vanzelf naar buiten krult (heel elegant …). Gewoon een halflange bob dus. Een halflange bob die ik, enkele weken na mijn kappersbezoek, eigenlijkRead more

Ik wil een poetsvrouw: YNAB to the rescue!

- Evi Leave a comment

Dat ik geen goede punten scoor in het huishouden met twee kinderen, daarvan getuigen de handafdrukken op onze ramen en het stof op onze plinten. De basispoets geraakt meestal nog wel gedaan binnen een redelijke termijn, maar een grondige poetsbeurt van de ijskast, de kasten, de trap en god weet wat nog allemaal, schiet er altijd bij in. Het lukt me simpelweg niet om dat gedaan te krijgen. Met twee kinderen zijn wij precies continu aan het opruimen, gezichtjes aan het afkuisen, eten aan het maken/geven … en dan heb ik het ondertussen al kunnen afleren om tijdens de dagRead more

Dit was 2016

- Evi Leave a comment

Het nieuwe jaar is begonnen en dat vraagt traditioneel om een terugblik op het afgelopen jaar (zolang het januari is mag dat nog. Net op de valreep dus…). Aangezien mijn blog het merendeel van dat jaar heeft stilgelegen, is enige reflectie op wat is geweest wel een goed idee. 2016 was een mooi, maar vooral een erg vermoeiend jaar. In de eerste helft van het jaar was ik zwanger van Marie en als ik erop terugkijk was het best een lastigere zwangerschap dan bij Emil. Dat ik niet meer zomaar middagdutjes kon doen wanneer ik wou zit daar voor iets tussen,Read more

Twee jaar zonder vake

- Evi 2 Comments

Het is twee jaar geleden. Net zoals vorig jaar, dacht ik gedurende de afgelopen maanden geregeld terug aan hoe mijn papa eraan toe was. In juli mailde ik hem nog over auto’s, want we hadden plannen om een nieuwe te kopen. Hij hielp mee auto’s te zoeken op het internet en berekende voor me wat me dat zou kosten in aankoop en onderhoud. In augustus kookte hij asperges met witte saus en kroketjes (zoals alleen hij dat kon maken) en nodigde ik mezelf uit op zondagmiddag om mee te komen eten. We maakten toen ook een afspraak voor een zondags ontbijt bij mijRead more

Reboot 3.0

- Evi 1 Comment

Er is hier nog een blog waar ik om diverse redenen niets meer schrijf. Al die redenen uit de doeken doen zou me te ver leiden. Maar ik vind het jammer dat kleine, op dit moment vanzelfsprekende dingetjes uit het leven van Emil en Marie (want ah ja, Emil heeft ondertussen een kleine zus van 4 maanden oud) verloren gaan omdat ik ze niet opschreef. Emil is zopas voor het eerst naar school gegaan en daar werd ik nogal nostalgisch van. Op zijn eerste schooldag huilde ik weliswaar net niet met hem mee toen we hem moesten achterlaten in zijnRead more

Hoe gaat het nog met …?

- Evi 1 Comment

… mij? Als blogger weet je dat je niet zo goed bezig bent als mensen je beginnen vragen “En, hoe staat het met je blog? Ga je binnenkort weer schrijven?”. Alsof ze ook meteen vragen “En Evi, hoe gaat het nu met je? We horen niet meer zo veel van je. Alles ok?”. Laten we zeggen dat mijn blog een periode van rouw moest meemaken, zoals ook ik mijn periode van rouw nog steeds aan het doorworstelen ben. Met mooie dagen, intens gelukkige momenten met Emil en vrolijke intermezzo’s met vrienden en collega’s tot overpeinzingen over herinneringen, tranende ogen inRead more

Stilte na de storm

- Evi 5 Comments

Het is stil hier op mijn blog. Het weerspiegelt goed de stilte die plots mijn leven is binnengedrongen. Het is nu al meer dan anderhalve maand geleden dat mijn vader is overleden. Mijn. Vader. Is. Er. Niet. Meer. Wat vreemd om die woorden te moeten schrijven. Het kwam niet onverwacht en op een bepaalde manier konden we wel ‘afscheid’ nemen, maar toch ook weer niet echt. Terwijl iedereen zich opmaakte voor de feestdagen, cadeautjes begon te kopen en kerstmenu’s aan het plannen was, moest ik Emils eerste verjaardag vieren zonder zijn grootvader. Mijn papa’s 60ste verjaardag in december had een groot feestRead more

Dat het…

- Evi 3 Comments

Dat het iets vies is, kanker, en niet alleen de kanker zelf, maar alles wat erbij komt kijken. De neveneffecten van de chemo, de beschadigingen die bestraling aanricht, infecties en ziekenhuisparanoia. Dat het vies is om langs de zijlijn te staan kijken hoe je vader van de regen in de drop valt en dat je hem bij momenten nog nauwelijks herkent. Dat het snel kan gaan opeens, van goed naar slecht en naar weer beter. Dat het zo’n invloed heeft op dierbaren en dat ik wens dat ik meer zou kunnen doen. Dat het niet altijd rainbows and sunshine is en datRead more

Over het Blogboek en focus

- Evi 6 Comments

Ik was er al lang op aan het wachten, op dat Blogboek van Kelly. De maand september had ik eigenlijk gereserveerd voor het aanschaffen van nieuwe kledij, want sinds mijn zwangerschap/bevalling en bijhorend blubberbuikje pas ik nu nog maar in 2/5de van mijn herst/winteroutfits, wat ronduit onaanvaardbaar is en dus dringend vraagt om keiharde oplossingen! (Sporten en diëten is geen optie, want ik maak mezelf niet graag moe en eet veel te graag…). Soit, zonder daarop in detail te treden, ik had mezelf verboden boeken te kopen deze maand om een trui of blouse extra te kunnen kopen, maar hetRead more

Mama is bang

- Evi 3 Comments

Sinds ik vorig jaar in december mama werd, werd ik blootgesteld aan een heel scala aan emoties. Paniek, intense vreugde, frustratie, verwondering, blijdschap, ze passeerden allen de revue, soms zelfs allemaal in één dag. Maar wat altijd sluimerend aanwezig is sinds het begin, is de angst. Die besluipt me altijd ’s avonds als ik in mijn bed lig. Emil ligt dan veilig in zijn bedje naast mij totdat ik opeens vind dat het te stil is en ik opveer en mijn hand op zijn borstkas leg om te voelen of hij nog ademt (nvdr. dat is altijd het geval…). TegenwoordigRead more