Hij is er eigenlijk laat mee begonnen, met dat praten. Toen hij anderhalf was kwam er voor het eerst een voorzichtige ‘bal’ uit zijn mond, gevolgd door het immer populaire ‘auto’. Daarna was het best enige tijd wachten op meer woorden en langere zinnen. Vanaf zijn tweede verjaardag kon hij zich voldoende uitdrukken om duidelijk te maken wat hij wou, maar sinds hij naar school gaat in september gaat zijn woordenschat er vlotjes op vooruit. Bij momenten hoor ik hem echt zijn best doen om zijn woorden te zoeken, ze in een zin te zetten en ze zo goed mogelijk uit te spreken. Soms gooit hij er ook met de pet naar en moeten we zelf maar uitzoeken wat hij bedoelt. Een kleine selectie van zijn kleuterpraat.

• ‘Ikke hele gjoot gewojjen hé?‘ Sinds hij naar school gaat is enige grootheidswaanzin hem niet vreemd.
• ‘Potje is vuil. Het is stinky. Jij moet nieuw kopen in de winkel’.
• ‘Niet menen Majie! Mama is hier. Papa is daar.‘ Hij aaide terwijl zachtjes over haar arm. Eén van zijn betere momenten.
• ‘Dikke pin in de kamer!’ Jaja, kapitein Winokio is hier al goed ingeburgerd. Beeld je er ook een dansje bij in.
• ‘Mama, ik is wakker. Ik goed geslapen. Ik niet geweend. Jij is ook wakker?’
• ‘Ik roeten’. Hij roert graag in dingen.
• ‘Ik jarig?’ Ik had broodpudding gemaakt voor het straatfeest.
• ‘Ik noeptje hebben mama? Appepief?’ Als hij zo schattig om een snoepje vraagt, moet ik echt mijn best doen om voet bij stuk te houden.
• ‘Dat is niet jouw poes. Is onze poes.’ Omdat iemand iets tegen onze kat zei.
• ‘Ik nog salabim’. Gniffel. Salami dus.
• ‘Ik niet lust dat niet’. Hij heeft genoeg gegeten.
• ‘Ik lust dat.’ Hij wil nog.
• ‘Wat papa/jij/Majie doen?’ maal 1000.
• Tegen Marie: ‘Jij lust dat niet hè!’ terwijl hij etenswaren voor haar gezicht laat bengelen.
• ‘Is stoute meer? Is brave meer?’ Het verschil tussen stout en braaf houdt hem erg bezig. Vooral bij mijnheren.

Dat leren praten vind ik echt geweldig om te zien horen. Ik probeer het zo vaak mogelijk op te schrijven, want anders is het weg!