Ons zenplekje

Het gebeurt wel eens dat onze zoon wat overactief is. Een dagje lekker gezellig binnen zitten is niet aan hem besteed. Tegen het einde van zo’n dag is hij helemaal opgedraaid, begint kattenkwaad uit te halen en heeft dan twee briesende, nerveuze ouders. Hij moet minstens één keer per dag gelucht worden, zo simpel is het. In het weekend proberen we toch altijd ten minste één uitstapje te plannen met dit doel (soms twee), maar dit is niet altijd mogelijk. Als het eens niet gelukt is om hem uit te laten en we dus met een tikkende tijdbom in huis zitten, kunnenRead more

Zwanenfeestje voor Marie

Marie werd begin deze maand al 1 jaar. We gaven een klein feestje voor de grootouders en broers en zussen en kozen voor een zwanenfeestje. Het is niet bijster origineel, want zoek eens op “zwanenfeestje” in google … Iederéén doet dat. Maar kom, originaliteit is zwaar overroepen. Marie had al een zwanenkleedje en ik vond het een leuk thema. Door een andere blog werd ik helemaal enthousiast van het idee en liet ik me inspireren voor ons eigen feestje (lees: ik kopieerde schaamteloos enkele van haar ideeën). Dus werden het zwanen, een beetje wit, een beetje roze en dan nog wat goud ertegenaanRead more

Provinciedomein Het Vinne

“Het Vinne is een 130 ha groot natuurdomein van de provincie Vlaams-Brabant, gelegen in een depressie in de vallei van de Kleine Gete, aan de oostrand van de stad Zoutleeuw”, zo zegt Wikipedia. Vorige donderdag, op die warme O.H. Hemelvaart, trokken wij er met ons viertjes op uit, want we hadden behoefte aan wat frisse buitenlucht. Van die depressie hebben we trouwens niets gemerkt… In de herfst van vorig jaar zijn we onofficieel begonnen aan een verkenningstocht doorheen alle provinciale domeinen die Vlaanderen ons te bieden heeft. Zo’n provinciaal domein is immers altijd goed voorzien van een speeltuin, begaanbare wandelpadenRead more

De eeuwige strijd met het kapsel

Mijn kapsel en ik zijn nooit echt de beste vrienden geweest. In mijn jonge jaren experimenteerde ik al wel eens met heel lang, heel kort, krulletjes (aka ‘de poedel’) of een kleurtje, maar nooit met veel succes. Sinds een aantal jaren weet ik dat ik het best kies voor het kapsel uit mijn kindertijd: de halflange bob mét froefroe. Niet te veel opgeknipt, want dan steekt dat alle kanten uit. Ik heb zo’n weerborstel in mijn haar waardoor dat vanzelf naar buiten krult (heel elegant …). Gewoon een halflange bob dus. Een halflange bob die ik, enkele weken na mijn kappersbezoek, eigenlijkRead more

Beter 1 bal in de hand dan 10 op de grond

Eigenlijk ben ik blij als ik lees/hoor dat ik heus niet de enige mama ben die worstelt met het hebben van twee kinderen (soms letterlijk, zoals gisteren in de douche toen Emil een dramascène afspeelde die nog steeds in mijn oren tuit… Hitchcock is er niets tegen…). Niet dat ik er enig leedvermaak in vind te weten dat andere mama’s afzien, maar vooral dat ik niet de énige ben die afziet. De lijst met dingen die ik eens zou moeten of willen doen groeit sneller aan dan dat ik er dingen van kan afvinken: onkruid wieden in de voortuin; bloemetjes kopen voorRead more

Ik wil een poetsvrouw: YNAB to the rescue!

Dat ik geen goede punten scoor in het huishouden met twee kinderen, daarvan getuigen de handafdrukken op onze ramen en het stof op onze plinten. De basispoets geraakt meestal nog wel gedaan binnen een redelijke termijn, maar een grondige poetsbeurt van de ijskast, de kasten, de trap en god weet wat nog allemaal, schiet er altijd bij in. Het lukt me simpelweg niet om dat gedaan te krijgen. Met twee kinderen zijn wij precies continu aan het opruimen, gezichtjes aan het afkuisen, eten aan het maken/geven … en dan heb ik het ondertussen al kunnen afleren om tijdens de dagRead more

Als de kleuter van huis is

Het is Paasvakantie en onze zoon is enkele dagen aan zee bij oma en opa. Hoera voor hem, maar ook hoera voor ons! Het geeft ons even de kans om ten volle van Marie te genieten, maar vooral om op adem te komen, want het gezinsleven met vier is heftig. Een baby van tien maanden die s’ nachts tot vier keer wakker wordt helpt al niet. Een kleuter van drie die elke dag moe is (maar niet meer wil slapen overdag), alleen maar tv wil kijken als hij thuis is en chagrijnig wordt als we niet aan zijn wensen voldoen, helpt nog veel minder. OnzeRead more

Emil spreekt #3

Terwijl zijn zus aan het oefenen is om te kruipen, breidt Emil zijn woordenschat elke dag uit en maakt hij hoe langer hoe meer volwaardige zinnen. Soms antwoordt hij niet als ik hem een vraag stel, soms antwoordt hij iets onsamenhangends, maar soms kan ik ook al echt een gesprek met hem hebben. Zo vertelde hij me deze ochtend dat Aurore (een meisje van zijn klas) was gevallen op de trein op de speelplaats en dat ze pijn had aan haar neus. Dat haar mama haar op dat moment een plakker kwam geven (dixit Emil) lijkt me twijfelachtig, maar kom,Read more

Brief aan mijn dochter

Lieve Marie, Negen maanden ben je vandaag. Dat zijn negen maanden in en negen maanden uit mijn buik (want je werd geboren een dag na de uitgerekende datum). Het zijn negen maanden die voorbij zijn gevlogen. Soms knipper ik met mijn ogen en zie ik daar opeens een baby in mijn zetel zitten, alsof ik nog niet goed besef dat je in ons leven bent. Toch heb je al een onuitwisbare indruk nagelaten en zorg je er al negen maanden voor dat ik me enorm compleet voel. Je zorgt (sorry dat ik het zeg lieveling) ook wel voor een gigantische vermoeidheidRead more

Dit was 2016

Het nieuwe jaar is begonnen en dat vraagt traditioneel om een terugblik op het afgelopen jaar (zolang het januari is mag dat nog. Net op de valreep dus…). Aangezien mijn blog het merendeel van dat jaar heeft stilgelegen, is enige reflectie op wat is geweest wel een goed idee. 2016 was een mooi, maar vooral een erg vermoeiend jaar. In de eerste helft van het jaar was ik zwanger van Marie en als ik erop terugkijk was het best een lastigere zwangerschap dan bij Emil. Dat ik niet meer zomaar middagdutjes kon doen wanneer ik wou zit daar voor iets tussen,Read more