Twee jaar zonder vake

Het is twee jaar geleden. Net zoals vorig jaar, dacht ik gedurende de afgelopen maanden geregeld terug aan hoe mijn papa eraan toe was. In juli mailde ik hem nog over auto’s, want we hadden plannen om een nieuwe te kopen. Hij hielp mee auto’s te zoeken op het internet en berekende voor me wat me dat zou kosten in aankoop en onderhoud. In augustus kookte hij asperges met witte saus en kroketjes (zoals alleen hij dat kon maken) en nodigde ik mezelf uit op zondagmiddag om mee te komen eten. We maakten toen ook een afspraak voor een zondags ontbijt bij mijRead more

Emil spreekt #2

Hij is er eigenlijk laat mee begonnen, met dat praten. Toen hij anderhalf was kwam er voor het eerst een voorzichtige ‘bal’ uit zijn mond, gevolgd door het immer populaire ‘auto’. Daarna was het best enige tijd wachten op meer woorden en langere zinnen. Vanaf zijn tweede verjaardag kon hij zich voldoende uitdrukken om duidelijk te maken wat hij wou, maar sinds hij naar school gaat in september gaat zijn woordenschat er vlotjes op vooruit. Bij momenten hoor ik hem echt zijn best doen om zijn woorden te zoeken, ze in een zin te zetten en ze zo goed mogelijk uitRead more

Reboot 3.0

Er is hier nog een blog waar ik om diverse redenen niets meer schrijf. Al die redenen uit de doeken doen zou me te ver leiden. Maar ik vind het jammer dat kleine, op dit moment vanzelfsprekende dingetjes uit het leven van Emil en Marie (want ah ja, Emil heeft ondertussen een kleine zus van 4 maanden oud) verloren gaan omdat ik ze niet opschreef. Emil is zopas voor het eerst naar school gegaan en daar werd ik nogal nostalgisch van. Op zijn eerste schooldag huilde ik weliswaar net niet met hem mee toen we hem moesten achterlaten in zijnRead more

Emil spreekt (nog niet) #1

Mijn mama zei het ook al dit weekend. Er is iets veranderd aan Emil. Opeens begrijpt hij zoveel meer. Woorden zijn er dan misschien nog niet, maar er worden al wel conversaties gevoerd in brabbeltaal, met intonatie en wijzende vingertjes in de verte. Soms brabbel ik wat terug in zijn eigen taaltje en moet hij daarom lachen. Ik vermoed dat ik dan grappige dingen zeg. Maar we merken wel dat hij steeds beter reageert op de dingen die we zeggen: ‘Gaan we iets eten? Ga dan maar in je stoel zitten’. (Loopt naar zijn eetstoel en pakt de rand vast) ‘Ga jeRead more

Welkom Bumba!

Het is gebeurd. Ook wij zijn van die ouders geworden die hun kind voor de tv parkeren om zelf even een moment van rust te hebben. Met Bumba. Bumba, die tot nog toe een onbekende was in ons huis en die gisterenavond spontaan applaus en lachjes van Emil oogstte. Zelfs een dansje was er niet teveel aan. Ok Bumba, laten we dit afspreken. Je bent welkom, omdat je mijn zoon blij maakt. Hij vindt het blijkbaar dolkomisch als jij van de ene gekleurde stip op de andere springt. Maar niet overdrijven hè. Niet teveel ‘nonni nonni’ en ‘bumbalooo’-geroep en we gaan ookRead more

As we speak #1

Dit is zo’n leuke rubriek bij haar, dat ik al een tijdje met het idee aan het spelen was om die ook hier te introduceren. Et voila, mijn eerste as we speak! Eten: Fan van De Keuken van Sofie tegenwoordig! Ik ben weer in zo’n bui waarin ik al eens iets nieuws probeer en haar recepten zijn hier al meermaals op tafel verschenen. Een lekkere tomatensoep bijvoorbeeld, of ribbetjes met komkommersalade en aardappel in de schil, cannelloni met spinazie en gerookte zalm, bulgur gemend met veldsla of een heerlijke couscousschotel. Hmm, meer inspiratie van oa. Sofie is te vinden op mijnRead more

Hoe gaat het nog met …?

… mij? Als blogger weet je dat je niet zo goed bezig bent als mensen je beginnen vragen “En, hoe staat het met je blog? Ga je binnenkort weer schrijven?”. Alsof ze ook meteen vragen “En Evi, hoe gaat het nu met je? We horen niet meer zo veel van je. Alles ok?”. Laten we zeggen dat mijn blog een periode van rouw moest meemaken, zoals ook ik mijn periode van rouw nog steeds aan het doorworstelen ben. Met mooie dagen, intens gelukkige momenten met Emil en vrolijke intermezzo’s met vrienden en collega’s tot overpeinzingen over herinneringen, tranende ogen inRead more

Stilte na de storm

Het is stil hier op mijn blog. Het weerspiegelt goed de stilte die plots mijn leven is binnengedrongen. Het is nu al meer dan anderhalve maand geleden dat mijn vader is overleden. Mijn. Vader. Is. Er. Niet. Meer. Wat vreemd om die woorden te moeten schrijven. Het kwam niet onverwacht en op een bepaalde manier konden we wel ‘afscheid’ nemen, maar toch ook weer niet echt. Terwijl iedereen zich opmaakte voor de feestdagen, cadeautjes begon te kopen en kerstmenu’s aan het plannen was, moest ik Emils eerste verjaardag vieren zonder zijn grootvader. Mijn papa’s 60ste verjaardag in december had een groot feestRead more

De langvoeder spreekt

Van 1 tot 7 oktober is het Wereld Borstvoedingsweek! Happy breastfeading en al, en promocampagnes om moeders aan het voeden te krijgen (en langer aan het voeden te houden)! Zelf geef ik het ondertussen al bijna 10 maanden zeg… Onlangs las ik in een artikel dat dat van mij al een ‘langvoeder’ maakt. Ik vind dat een heel vreemd woord. Het reduceert mij als mama tot louter voedingssysteem voor mijn kind en persoonlijk vind ik 10 maanden in mijn ervaring en naar mijn gevoel nog niet zo gigantisch lang. Maar ik merk dat anderen dat niet zo evident vinden als ze me feliciteren omdat ikRead more

Dat het…

Dat het iets vies is, kanker, en niet alleen de kanker zelf, maar alles wat erbij komt kijken. De neveneffecten van de chemo, de beschadigingen die bestraling aanricht, infecties en ziekenhuisparanoia. Dat het vies is om langs de zijlijn te staan kijken hoe je vader van de regen in de drop valt en dat je hem bij momenten nog nauwelijks herkent. Dat het snel kan gaan opeens, van goed naar slecht en naar weer beter. Dat het zo’n invloed heeft op dierbaren en dat ik wens dat ik meer zou kunnen doen. Dat het niet altijd rainbows and sunshine is en datRead more